Hitman: Rozgrzeszenie

Piąta odsłona przygód słynnego zabójcy z charakterystycznym kodem kreskowym z tyłu głowy. W Hitman: Absolution Agent 47 zostaje zdradzony przez swoich dawnych pracodawców i wrzucony w samo centrum tajemniczego spisku. Najskuteczniejszy zabójca potężnej Agencji staje się teraz zaszczutą zwierzyną łowną i zmuszony jest wykorzystać swoje ponadprzeciętne umiejętności oraz doświadczenie, by przetrwać. Jego jedyną sojuszniczką jest znana z poprzednich części Diana Burnwood, która odgrywa teraz znacznie istotniejszą rolę.

Tytuł, podobnie jak poprzednie części cyklu, łączy w sobie cechy gry akcji i składanki, chociaż w tym wypadku większy nacisk położono przede wszystkim na filmowość i dynamikę zabawy. W przeciwieństwie do poprzedniczek Hitman: Absolution – oprócz regularnych poziomów „skradankowych” - zawiera etapy, gdzie użycie bezpośredniej siły jest konieczne. Twórcy postawili na dynamicznie reagujące na nasze poczynania otoczenie i zaimplementowali wiele wypełnionych akcją, oskryptowanych sekwencji, w których musimy wykazać się ponadprzeciętną zręcznością. W grze pojawia się także dynamiczny system osłon, a główny bohater potrafi posługiwać się dwoma pistoletami jednocześnie. Sprawia to, że rozgrywka swoim tempem znacząco różni się od tego, do czego zdążyli się przyzwyczaić fani cyklu.

Inną nowością jest duża liczba ułatwień, czyniących z Hitman: Absolution produkcję znacznie przyjaźniejszą dla niedoświadczonych graczy. Wśród nich jest między innymi specjalny tryb Instynkt, pozwalający nam widzieć trasy patrolu przeciwników. Twórcy postarali się jednak o to, by udobruchać graczy lubiących wyzwania – specjalnie dla nich został przygotowany ekstremalny poziom trudności. Innym ciekawym rozwiązaniem jest możliwość „ukrywania się na widoku” dzięki wykorzystaniu odpowiednich zdolności i elementów otoczenia w taki sposób, by nie przyciągać uwagi przeciwnika.

Gra została oparta na silniku Glacier 2, pozwalającym między innymi na odtworzenie zaawansowanej mimiki twarzy bohaterów za pomocą technologii motion-capture. To ostatnie dało twórcom okazję do zatrudnienia do głównych ról kilku popularnych filmowych aktorów (wśród nich są między innymi Keith Carradine i Marsha Thomason), którzy oprócz podkładania głosów swoim postaciom użyczają im także swoich podobizn. Innym przykładem „ożywienia” bohaterów jest wyposażenie ich w zaawansowane mechanizmy sztucznej inteligencji – przeciwnicy reagują dynamicznie na zmieniający się bieg wydarzeń i otoczenie.